Dit weekend was ik op campagne in mijn hometown, Bathmen (of Battum, zoals de locals zeggen), in het mooie Overijssel. Ik woonde er de eerste 18 jaar van mijn leven. βImportβ, zo noemden ze ons, want mijn ouders kwamen oorspronkelijk niet uit Bathmen, maar uit Hilversum en Utrecht. Gelukkig hoorden mijn moeder en ik er meteen helemaal bij, in de noaberschap in onze straat.
Voor de niet-ingewijden: noabers vieren samen Oud en Nieuw, verjaardagen en bruiloften (inclusief versierde erehagen in de tuin), maar staan ook klaar als er iemand overlijdt. De condoleance, de cake voor bij de koffie: in een noaberschap sta je er niet alleen voor. Een mooie traditie, die gelukkig in mijn dorp nog steeds in ere wordt gehouden. Een echte gemeenschap dus, waar je mΓ©t elkaar in plaats van langs elkaar leeft.
Inmiddels woon ik, na jaren in Amsterdam en in het buitenland te hebben gewoond, alweer bijna anderhalf jaar met veel plezier in Den Haag. De zee, de rust, de historische gebouwen.. heerlijk vind ik het hier. Maar nog steeds ben ik blij als ik de IJssel oversteek en naar mijn mooie dorp ga, waar mijn moeder gelukkig nog steeds in dezelfde straat woont, te midden van dezelfde noabers. Op bezoek in Battum voelt daardoor nog steeds als thuis komen. Want je kunt een meisje wel uit het dorp halen, maar het dorp niet uit het meisje.
Over dorpen gesproken, deze week ga ik op bezoek in Bunnik, het dorp waar mijn opa en oma een groot deel van hun leven doorbrachten. Ook ga ik in gesprek met Minister Bussemaker op Internationale Vrouwendag en ben ik op 9 maart te gast in Rotterdam bij een bijeenkomst van het Informatiebureau van het Europees Parlement en de Vertegenwoordiging van de Europese Commissie in Nederland over de economische zelfstandigheid van vrouwen. En vrijdag, dan mag ik gelukkig weer de IJssel oversteken. Ik ben dan met kamerlid Keklik Yucel en kandidaat-kamerlid Mirthe Biemans te gast bij Maak de Toekomst in Deventer. Hopelijk zie ik jullie daar!
PS: gratis advies voor al die Westerlingen die nu denken: “Deventer? Da’s veeeeel te ver!”; probeer het eens. Overijssel is dichterbij dan je denkt π
Kirsten van den Hul 